Pasi një bletë thumbon dorën e një personi, ajo tenton të ikë, por thumbi qëndron ngjitur në dorën e viktimës.
Thumbi e bletës përbëhet nga dy heshta me gjemba. Kur bleta pickon, ajo nuk mund ta tërheqë thumbin e saj. Kur një bletë pickon, ajo lë pas jo vetëm thumbin, por edhe një pjesë të traktit tretës, muskujt dhe nervat e saj. Bleta vdes nga një këputje masive e barkut.
Pra, pas pickimit, bleta fluturon, por thumbi i saj që mbetet krijon një vrimë në barkun e bletës dhe organet tërhiqen dhe ndahen. Një bletë në këtë gjendje mund të jetojë edhe për disa orë, por me kalimin e kohës do të humbasë lëngjet dhe organet e brendshme do të dështojnë.

Urtësia e kësaj është se Krijuesi i Plotfuqishëm e di që sikur të mos vdiste bleta, do të ngarkohej me gjakun e personit që është thumbuar dhe ai gjak mund ishte i kontaminuar dhe i sëmuar, me të cilin do ta bënte edhe mjaltin shkaktar të sëmundjeve që do të ishin përhapur nga ky mjaltë. Por, Allahu i Madhërishëm e përshkroi mjaltin si shërim për njerëzit.

Qoftë lavdëruar Ai që krijoi të gjitha të mira.




Pjesa e bletës që mund të mbetet pas pickimit.