Dy shërbëtorë (robër) të Hatib ibn Belta’ta e vodhën devenë e një njeriu nga fisi Muzejn, e therën dhe e hëngrën.

Një motër muslimane rrëfen:

Në një shkollë ..

Njerëzit vazhdimisht shkonin tek njeriu i urtë dhe secilën herë ankoheshin për problemet e njëjta.

Një avokat i ri e rregulloi shumë bukur zyrën e tij. Si kurorë e gjithave, vendosi një telefon tejet luksoz për t’u dukur i rafinuar, kurajoz dhe i rëndësishëm.

Në një ditë prej ditësh luani i uritur i tha dhelprës: Më sill ushqim ose të hangra ty.

Një bartës uji kishte një gomar, i cili nga barra e rëndë dhe mundi ishte kërrusur. Shpina për shkak të barrës në njëqind vende i ishte rrjepur.

Kadiu i shquar Ebu Jusufi 182h (Zoti e mëshiroftë!) është shquar për mençurinë, drejtësinë, vigjilencën dhe guximin e tij prej dijetari.

Çifti i ri bashkëshortor hyri në dyqanin më të mirë në qytet dhe shikonin lodrat e bukura për fëmijë të renditura me shije.

Deri sa isha në shkollën fillore, seriozisht i u grindëm me një shok të klasës. Kam harruar rreth problemit të grindjes, por kurrë nuk do ta harroj mësimin që e mora atë ditë.