Përfitimet shëndetësore të agjërimit

A gjërimi është një nga pesë shtyllat e Islamit, dhe si i tillë, konsiderohet të jetë një praktikë shpirtërore dhe fizike. Gjatë muajit Ramazan, myslimanët abstenojnë nga ushqimi dhe pijet nga lindja e diellit e deri në perëndim të tij, si një formë adhurimi dhe nënshtrimi ndaj Zotit. Ky shkrim do të eksplorojë përfitimet e ndryshme shëndetësore të agjërimit, duke përfshirë efektet e tij në humbjen e peshës, diabetin, sëmundjet kardiovaskulare dhe funksionin e trurit, si dhe përfitimet shpirtërore të agjërimit nga këndvështrimi islam. Por, paraprakisht duhet thënë se arsyeja kryesore dhe e vetme se pse myslimanët agjërojnë është sepse ata synojnë nënshtrimin ndaj urdhrit të Allahut të Madhërishëm dhe adhurimin ndaj Tij, i Cili në Kuranin famëlartë thotë: “O ju që keni besuar! Ju është bërë obligim agjërimi, ashtu siç ishte obligim edhe i atyre që ishin para jush, kështu që të bëheni të devotshëm." (El-Bekare, 183). Duke pasuar këtë logjikë, duhet kuptuar edhe disa nga përfitimet shëndetësore të agjërimit që janë ilustruar në këtë artikull.
Vitet e fundit, hulumtimet kanë treguar se agjërimi mund të ketë një sërë përfitimesh shëndetësore. Studimet kanë zbuluar se agjërimi mund të përmirësojë shëndetin kardiovaskular, të përmirësojë funksionimin e trurit, madje të ndikojë edhe në humbjen e peshës. Në veçanti, agjërimi me ndërprerje, i cili përfshinë periudha të alternuara të të ngrënit me periudha agjërimi, rezulton, të jetë një metodë efektive për përmirësimin e shëndetit të përgjithshëm dhe parandalimin e sëmundjeve kronike. Ky lloj agjërimi me ndërprerje është synet i praktikuar në ditën e hënë dhe të enjte nga Profeti Muhamed, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të!
Një nga përfitimet më të njohura të agjërimit është humbja e peshës. Kur trupi është në gjendje agjërimi, ai kalon nga djegia e glukozës për energji në djegien e yndyrës së ruajtur. Kjo mund të çojë në një ulje të peshës trupore dhe masës yndyrore.(1)
Agjërimi mund të përmirësojë gjithashtu ndjeshmërinë ndaj insulinës, e cila mund të ndihmojë në parandalimin dhe menaxhimin e diabetit. Insulina është një hormon që rregullon nivelet e sheqerit në gjak dhe ndihmon trupin të përdorë glukozën për energji. Kur ndjeshmëria ndaj insulinës përmirësohet, trupi është më i aftë të rregullojë nivelet e sheqerit në gjak dhe të përdorë glukozën për energji.(2)
Agjërimi është treguar gjithashtu se ka efekte pozitive në shëndetin e zemrës. Studimet kanë zbuluar se agjërimi me ndërprerje mund të ulë presionin e gjakut dhe të përmirësojë nivelet e kolesterolit, gjë që mund të ulë rrezikun e sëmundjeve të zemrës.(3)
Përveç përfitimeve fizike, agjërimi është zbuluar se ka edhe përfitime për shën detin mendor. Agjërimi mund të rrisë prodhimin e një faktori neurotrofik, që rrjedh nga truri (BDNF), e që është një proteinë që, mbështet rritjen dhe mbijetesën e qelizave nervore në tru. Kjo mund të çojë në përmirësimin e kujtesës dhe funksionit kognitiv.(4)
Agjërimi gjithashtu mund të rrisë prodhimin e endorfinës, të cilat janë kimikate në tru që nxisin ndjenjat e mirëqenies dhe lumturisë. Kjo mund të çojë në një humor të përmirësuar dhe ulje të simptomave të depresionit dhe ankthit.(4)
Agjërimi është treguar se përmirëson proceset e riparimit qelizor dhe rrit prodhimin e disa hormoneve të rritjes, të quajtur hormonet e rritjes njerëzore (HGH), që ndihmojnë në ruajtjen, ndërtimin dhe riparimin e indeve të shëndetshme në tru dhe në organe të tjera. Studimet kanë zbuluar se agjërimi me ndërprerje mund të çojë në një rritje të konsiderueshme të niveleve të HGH.(5,6)
Agjërimi përmirëson funksionin e trurit dhe mbron nga çrregullimet neurodegjenerative si sëmundja e Alzheimerit. Agjërimi mund të përmirësojë edhe sistemin imunitar. Studimet kanë zbuluar se agjërimi mund të çojë në një rritje të konsiderueshme të qelizave të bardha të gjakut, të cilat janë të rëndësishme për të luftuar infeksionet dhe sëmundjet.(7)
Agjërimi ka efekte anti-inflamatore. Studimet kanë zbuluar se agjërimi mund të ulë prodhimin e citokineve proinflamatore, të cilat janë kimikate që kontribuojnë në inflamacionin në trup.(8)
Agjërimi gjithashtu rrit nivelet e testosteronit te meshkujt. Studimet kanë zbuluar se agjërimi me ndërprerje mund të çojë në një rritje të konsiderueshme të niveleve të testosteronit. Kjo mund të jetë për shkak të faktit se kur trupi është në gjendje agjërimi, ai kalon nga djegia e glukozës për energji në djegien e yndyrës së ruajtur. Ky proces çon në një rritje të prodhimit të hormonit luteinizues (LH), i cili është një hormon që stimulon prodhimin e testosteronit.(9)
Agjërimi mund të ndihmojë gjithashtu në rritjen e efekteve të stërvitjes së rezistencës dhe përmirësimin e rritjes së muskujve. Studimet kanë zbuluar se kombinimi i agjërimit me ndërprerje me stërvitjen me rezistencë mund të çojë në rritje më të mëdha të masës dhe forcës së muskujve, si dhe në një reduktim të yndyrës së trupit, krahasuar vetëm me stërvitjen me rezistencë.(10) Nga ky kuptim, shumë atletë të sporteve luftarake dhe të peshëngritjes e praktikojnë këtë lloj agjërimi në mënyrë që jenë në formën më të mirë të mundshme.
Ndërsa në sferën e përfitimeve shpirtërore, agjërimi në Islam shihet si një mënyrë për të pastruar shpirtin dhe për të zhvilluar vetëkontrollin. Agjërimi mund të ndihmojë në kontrollimin e dëshirave të dikujt, të tilla si dëshira për ushqim, pije dhe marrëdhënie intime, në mënyrë që t'i ridrejtojë ato dëshira ashtu si duhet. Ky proces i ridrejtimit të dëshirave drejt Zotit rrit ndërgjegjësimin shpirtëror dhe afërsinë me Zotin. Agjërimi në Islam ndihmon në zhvillimin e ndjeshmërisë dhe dhembshurisë ndaj atyre që janë më pak me fat. Duke përjetuar ndjenjën e urisë dhe etjes, myslimanët kujtojnë betejat me të cilat përballen ata që nuk kanë ushqim dhe ujë të mjaftueshëm, dhe inkurajohen të japin për bamirësi dhe të ndihmojnë ata që kanë nevojë. Përveç kësaj, agjërimi është një mënyrë për të pastruar mendjen dhe trupin nga çdo mendim, ndjenja dhe sjellje negative. Agjërimi konsiderohet si një mënyrë për të 'pastruar' brendësinë nga çdo energji negative, dhe është një mënyrë për t'u fokusuar në aspektet shpirtërore të jetës dhe për të arritur një nivel më të lartë të vetëdijes dhe ndërdijes, Gjithashtu, agjërimi ndihmon në rritjen e ndërgjegjes dhe në aftësinë për t'u përqendruar në momentin aktual. Ky ndërgjegjësim i ndihmon myslimanët të jenë më të vetëdijshëm për veprimet dhe mendimet e tyre dhe të marrin vendime më të vetëdijshme gjatë gjithë ditës.
Si përfundim, agjërimi në Islam nuk është vetëm një praktikë fizike, por është një praktikë shpirtërore. Është një mënyrë për të pastruar shpirtin, për të zhvilluar vetëkontrollin, ndjeshmërinë dhe dhembshurinë, për të pastruar mendjen dhe trupin nga çdo mendim, ndjenjë dhe sjellje negative, për të rritur vëmendjen dhe për t'u fokusuar në aspektet shpirtërore të jetës. Gjithashtu, agjërimi ka një gamë të gjerë përfitimesh shëndetësore. Hulumtimet kanë zbuluar se agjërimi me ndërprerje mund të ndihmojë në humbjen e peshës, të përmirësojë rnetabolizmin e glukozës dhe të ulë rrezikun e sëmundjeve kronike si sëmundjet kardiovaskulare dhe diabeti. Për më tepër, agjërimi është zbuluar se rrit funksionin e trurit, rrit jetëgjatësinë dhe madje ka efekte antiinflamatore. Agjërimi gjithashtu ka përfitime shpirtërore në këndvështrimin islam, ai konsiderohet si një mënyrë e vetëdisiplinës, vetëkontrollit dhe përkushtimit ndaj Zotit. Në përgjithësi, agjërimi mund të jetë një mjet efektiv për përmirësimin e shëndetit të përgjithshëm dhe parandalimin e sëmundjeve kronike.



Referencat:

1. Varady, K. A., & Hellerstein, M. K. (2009). Altemate-day fasling and chronic disease prevention: a review of human and animal trials, American Journal of Clinical Nutrition, 90(1), 1-8. https://doi.org/ 10.3945/ajcn.2009.2673GK.
2. Longo, V. D., Mattsou, M. P. (2014). Fasting: molecular mechanisms and clinical applications. Cell Metabolism, 19(2), 181-192. https://doi.org/10.1016(j.cmet.2013.12.008.
3. Trepanowski, J. F., Kroeger, C. M., Bamosky, A., Klempel, M.C., Bhutani, S., Hoddy, K. K., ... Varady, K.A. (2013). The effects of alternate-day fasting on body composition and clinical health markers in obese adults: a randomized clinical trial, International Journal of Obesity, 37(8),991-1007. https.//doi.org/10.1038/ijo.2012.204.
4. Mattson, M.P., & Wan, R. (2005). Beneficial effects of intermttent fasting and caloric restriction on the cardiovascular and cerebrovascular systems. Journal of Nutritional Biochemistry, 16(3), 129-137. https://doi.orgj/10. 1016/j.jnutbio.2004.11.005.
5. Mattson, M. P., Duan, W., Guo, Z., Li, Y., and others. (2002). Meal frequency and timing in health and disease. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 99(suppl 2), 17211- 17212.https://doi.org/10.1073/pnas.242603899.
6. Cheng, C., Dhahbi, J., Mote, P., & Spindler, S. (2007). Intermittent fasting dissociates beneficial effects of dietary restriction on glucose metabolism and neuronal resistance to injury from calorie intake, Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 104(31),12987- 12992. https://doi.org/10.1073/pnas.0705290104.
7. Lee, C., Rucker, R., & Tilmont, E. (2002). Caloric restriction increases neurotrophic factor levels and atteunates neurochemical and behavioral deficits in a primate model of Parkinson's disease, Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America; 99(20), 13030-13035. https.//doi.org/10.1073/pnas.202396199.
8. Lee, J., Duan, W., Longo, V., & Mattson, M. (2000). Dietary restriction increases the number of newly generated neural cells, and induces cerebral neurogenesis. Journal of Neurochemistry, 75(6), 1567-1575.https://doi.org/10.1046/j.1471-4159.2000.751567.x.
9. Halagappa, V. K., Guo, Z., Pearson, M., Matsuoka, Y., Cutler, R. G., Laferla, F.M., ... Mattson, M.P. (2007). Intermittent fasting and caloric restriction ameliorate age-related behavioral deficits in the triple-transgenic mouse model of Alzheimer's disease. Neurobiology of Disease, 26(1), 212- 220. https://doi.orgl/10.1016/j.nbd.2006.09.006.
10. Tinsley, G. M., La Bounty, P., & Paoli, A. (2015). Effect of intermittent fasting on muscle mass: a systematic review. Journal of the International Society of Sports Nutrition, 12(1), 1-15. https://doi.org/10.1186/s 12970- 015-0070-y.



Dren Qerimi


Na ndiqni

Lexoni lajmet më të fundit nga rrjetet tona sociale!

Video

Pak, por e vazhdueshme