Kërpudhat tuberose janë kërpudhat e fshehta që rriten në tokë. Arabët këtë bimë e quajnë “bimë e fortunës”, e cila është e njohur si bija e bubullimës (arab. bintul ra’ad), për arsye se këto paraqiten me shumicë në vjeshtë, e veçanërisht në kohë kur bën mot i ligë e me shtrëngatë. Me këtë rast disa lloje të kërpudhave tuberose lëvaren deri rrafsh me sipërfaqen e tokës dhe ndonjëherë depërtojnë nëpër shtresat e tokës për të arritur deri në sipërfaqen e saj, gjë që e lehtëson nxjerrjen e tyre.

Mjalti : Allahu i Madhëruar ka thënë : "Del prej barqeve të tyre (bletëve) një pije me ngjyra të ndryshme në të ka shërim për njerëzit"

Në faqen e Alexander Chernigovsky në Facebook, u shfaq një tekst mbi trajtimin e sëmundjeve malinje në vendet islamike.

Më herët kemi folur për dobitë e mjaltit (Kapitulli II, Rregullimi i punës së zorrëve; dobitë nga mjalti).

Arra është e nxehtë dhe e thatë. Shkakton kokëdhembje. Vështirë tretet. Arrat e njoma janë më të mira se ato të thara. Arrat e përziera me mjaltë janë të mira kundër dhembjeve në fyt.

Ebu Davudi në Sahih-un e vet ka shënuar që Aishja , r.a., ka dhënë përgjigje kur është fjala për ngrënien e qepës, dhe ka thënë: “Shujta e fundit që i Dërguari i All-llahut, s.a.v.s., e ka ngrënë ka pasur edhe qepë”.(1)

Për bostanin janë shënuar disa hadithe. Të gjitha hadithet nuk janë shënuar si duhet.

Aishja , r.a., ka treguar se kur dikush sëmurej në familjen e të Dërguarit të All-llahut , s.a.v.s., ai e vinte të ziejë një tenxhere me supë elbi deri kur i sëmuri të provonte njërën nga të dy përfundimet: shërimin ose vdekjen, dhe kërkonte nga ai që ta hante. Ai e kishte zakon të thoshte edhe këtë: “Ushqejeni me supë elbi njeriun tuaj të sëmur, sepse ajo e ringjallë dhe e freskon zemrën e tij, çliron nga streset, mërzitja dhe shqetësimet, si dhe pastron lukthin sikurse njeriu që e pastron fytyrën nga papastërtitë”.(1)

Vaji i ullirit (zejt, zejtun)

Në librin e vet Mjekësia e Pejgamberit, Ebu-Na’imi ka shënuar një hadith, ku thuhet se fruti i jujubit ka qenë gjëja e parë që e ka ngrënë Ademi a.s. kur ka rënë në Tokë.

Enesi, r.a., ka treguar që i Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., ka thënë: "Disa prej trajtimeve më të mira gjenden në prerjen sipërfaqësore të lëkurës në kupëzore dhe në rrënjën e kistit". (1)

Por, Ibn-Mevhabi ka thënë se Ummu Seleme i ka treguar flokët e të Dërguarit të All-llahut , s.a.v.s., të kuq nga kënaja, por jo të kaltër të errët nga ngjyerja me çivit. Në kapitullin vijues me po këtë tematikë, s

Kajsia është e nxehtë në shkallë të parë. Kajsia më e mirë është kajsia mekase, e cila është pemë e bekuar dhe e sigurt.

Të gjitha hadithet që i janë veshur të Dërguarit të All-llahut , s.a.v.s., lidhur me thjerrzën janë të sajuar nga bujqit dhe tregtarët, duke përfshirë(1) hadithin apokrif, që e ka cituar imam Bejheki, ku thuhet se “thjerrëzat e zbusin zemrën, e bëjnë syrin të vajtueshëm, sjellin lotët në sy, e heqin krenarinë”, dhe se janë “ushqim për të sinqertët”.(2)

Abdullah bin Xheferi , r.a., ka treguar që i Dërguari i All-llahut, s.a.v.s., e kishte zakon të hante hurma të freskëta dhe të pjekura me kastravecë. (1)

Hurmat e thata(1) (arab. tamr)

Ibn Abbasi , r.a., ka treguar që Aishja , r.a., ka thënë: “I Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., ka pasur dëshirë (të hajë) bukë të njomur në supë mishi”.(1)

Rrushi i tryezës; rrushi i verës

Jeta shoqërore gjatë muajit të Ramazanit është veçanërisht aktive: besimtarët presin miq ose priten nga të afërm, miq e të njohur.
Ndërkohë, këto vizita janë të përqendruara kryesisht përgjatë kohës së vaktit që ndërpret agjërimin, i cili është një vakt mjaft i bollshëm dhe festiv, ku shërbehen ushqimet më të mira.

Me zhvillimin dhe zgjerimin gjithnjë e më të madh të medicinës bashkëkohore paraqiten edhe njohuri të reja për agjërimin, për të cilin qysh tani ka të dhëna jo vetëm për qëllueshmërinë e tij, por edhe për efektshmëri mjekimi.