Mos harro ta përshëndetësh për mua, zotërinë tonë Hamza Ibn Abdul Mutalib

Një djalosh i verbër, po qëndronte ulur në shkallët e një ndërtese me kapelë që e kishte vendosur tek këmbët. Ai mbante lart një tabelë që thoshte: “Jam i verbër, më ndihmoni ju lutem.” Në fakt, pak para gjendeshin në kapelën e tij.

I moshuari dhe dy bashkëshortët

Udhëtonte Isai a.s. me një njeri, dhe pasi u uritën shumë, në afërsi të një fshati Isai a.s. i dha ca të holla duke i thënë: “Shko dhe na sjell diç për të ngrënë.”

Babai, i lodhur dhe i xhindosur erdhi vonë nga puna për në shtëpi. Me të arritur në shtëpi djali i tij pesë vjeçar po e priste te dera.

Më ka treguar Mensur bin Amari, i cili ka thënë: E kam pasur një shok me edukatë të keqe, i cili pastaj u pendua dhe e shihja duke bërë ibadet e duke u falur.

Sherif Abdu’l Aziz

Një zonjushë e re ishte duke pritur aeroplanin e saj në një aeroport të madh ndërkombëtar.

Një imam xhamie një ditë, shkon në një apartament zyrtar për një punë. Kërkohen prej tij ca informata dhe për t’i marrë ato shkon tek një internet kafe që është më afër apartamentit.

Në dimrin e vitit 1990, kur vajza ime e dytë kishte lindur e kishin lëvizur nga dhoma e lindjes në njësinë e kujdesit intensiv të Neonatalës pasi që u diagnostikua me një koarktacion të aortës.

Ebu Bekër El-Ensari tregon për vetën e tij:

Djaloshit është duke iu kujtuar këshilla e gjyshes që ta falë namazin në kohë.

Një njeri arriti në moshën 70 vjeçare dhe ishte prekur nga një sëmundje që e bëri të paaftë të urinoj.

-Kur Sulltani Alparsllan po përparonte drejt tokave Bizante në krye të një ushtrie prej 27 mijë ushtaresh, i afrohet njeri nga ushtaret dhe me një zë si në hall i thotë sulltanit...

Jo shumë gjatë, tre shokë erdhën në Nju Jork.

Në parkun e lojërave për fëmije një grua u afrua për t'u ulur pranë një zonje tjetër.

Tregimi në vazhdim është rreth një muslimani të ri dhe nënës së tij.

H. Selim ef. Samiu

Nëna po përgatiste darkën në kuzhinë, kur papritmas erdhi djali i saj me një letër në dorë. Djali në këtë letër kishte shkruar kështu:

Ky është një tregim interesant për fuqinë e teubes, pendimit të sinqertë te Allahu xh.sh. Një vajzë marokene Leila El Heuli ishte sëmurë nga kanceri dhe mjekët nuk ishin në gjendje që ta shërojnë.