Një i djalë i ri shkoi t’i propozoj martesë një vajze. Gjatë bisedës, ajo e pyeti: "Sa pjesë të Kur’anit i ke mësuar përmendësh?"

Ishte një hoxhë i cili nxënësve të tij ua mësonte akiden. Ua mësonte fjalën “La Ilahe ila Allah”, ua shpjegonte rëndësinë e kësaj fjale dhe i edukonte në frymën e kësaj fjale.

Tregohet se një perandor Kinez kishte vendosur një gur të madh (shkëmb) në rrugën kryesore, i cili njerëzve ua bllokoi rrugën plotësisht. Aty vendosi një roje që t’i vëzhgojë sjelljet e njerëzve, e më pas ta njoftoj atë (perandorin)!

Një mbreti kishte dhjetë qen të egër, të cilët i shfrytëzonte për t’i torturuar shërbëtorët e tij që bënin gabime.

Njëherë e një kohë jetonte një mbret i cili fliste me bimët. Doli një ditë në kopshtin e tij dhe vërejti se të gjitha lulet, shkurret dhe drunjtë ishin zverdhur dhe po vdisnin

Një mbret kishte një kalë të bardhë të cilin e donte shumë.

Një dijetar, duke qeshur, një ditë tha: Në Indi është një pemë. Kush i ha frutat e saj, nuk plaket, nuk vdes dhe mbetet gjithmonë i ri. Fjalët e këtij dijetari arritën te mbreti, të cilit i lindi dëshira që t'i kishte ato frute.

Një person e pyeti një njeri të urtë : Si të dal nga rrethi vicioz i përditshmërisë së zbrazët ku nuk kam as dashuri, e as lumturi?

Një herë e një kohë, thuhet se ka qenë një plep i madh njëqind vjeçar e njëqind metra i gjatë, me trung që nuk e mbërthenin dot dy burra.

Një ditë, mbreti i mblodhi tre shërbëtorët e tij. Secilit prej tyre u dha nga një thes t’i mbushin me pemë e t’ia sjellin atij

I ankohet një njeri dijetarit duke i thënë:

Në kohën e dinastisë Abasite, në Bagdat kishte jetuar një dijetar i cili e çmonte shumë diturinë.

Ishte një vajzë e vogël e cila dëshironte ta gjejë lumturinë. E dinte se e pret rrugë e gjatë deri te lumturia, kështu që përgatiti valixhen

Tregon një arsimtare e lëndës fetare në një shkollë për vajza në vendet arabe....

I nderuari Abdullah Bin Xhaferri Tajjar i cili ishte shumë i pasur dhe shumë zemërmirë, një ditë ishte ulur në një kopsht me hurma.

Tregohet nga qëndrimi i Albert Einsteinit në Japoni.

Një herë e një kohë jetonte një njeri i iurtë, urtësitë e të cilit vinin t’i dëgjonin njerëzit nga vendet e largëta.

Një ditë një baba i pasur e dërgon të birin ta kaloj natën në një familje shumë të varfër, me qëllim që të sheh se si jetojnë njerëzit që nuk kanë shumë para për të shpenzuar.

Një ditë fshatari bashkë me djalin e tij morën gomarin ta shpinin në treg për ta shitur.

Një i pasur rrëfen një ngjarje të veçantë në jetën e tij.