Nuk ka gjë më mbresëlënëse se dhënia pas njëri-tjetrit prind-fëmijë. Kujdesi i fortë ndaj njëri-tjetrit, gjithashtu. Nëse dikush do të provonte ta arsyetonte me logjikë te njerëzit, kurrsesi s'do të dinte ku ta mbështeste argumentimin për te kafshët.

Nocioni i agresivitetit

Para se të flasim për rëndësinë e edukimit të fëmijëve në Islam, do t'ia rikujtoj fillimisht vetes, e pastaj edhe juve, një thënie të Pejgamberit a.s., që thotë: "Edukimi i fëmijës bëhet njëzet vjet para se ai të ketë lindur.“(1)

Libri hyjnor i Islamit, Kur’ani, tregon se jeta njerëzore mbështete në raportin reciprok mes gruas dhe burrit ku secili gjen tek tjetri qetësinë dhe dashurinë e kërkuar:

Ekzistojnë shumë mëkate me të cilat njeriu mund të paraqitet para Allahut (xh. sh.) në Ditën e Gjykimit nëse me kohë nuk i drejtohet Atij dhe nuk i lutet Atij që t’ia falë ose nuk kërkon falje dhe të pajtohet me njerëzit të cilëve u ka shkaktuar ofendim moral ose dëme materiale.

“O ju njerëz, vërtetë Ne ju krijuam juve prej një mashkulli dhe një femre, ju bëmë popuj dhe fise që të njiheni mes vete e s’ka dyshim se tek Allahu më i ndershmi ndër ju është ai që më tepër është ruajtur e Allahu është shumë i dijshëm dhe hollësisht i njohur për çdo gjë” (Huxhurat 13)

Faktikisht të edukosh një fëmijë do të thotë që çdo prind të edukojë vetveten. Për të pasur një fëmijë të mirë ai duhet të heqë dorë nga gabimet, duhet të përballojë situatat e vështira dhe të sakrifikojë.

Ky fenomen nga shumica e popullsisë vazhdon të trajtohet si një problem privat dhe që i përket vetëm familjes dhe jo shoqërisë. Vështirësia e studimit të fenomenit rritet edhe me shumë po të kemi parasysh se fenomeni ndodh prapa dyerve të mbyllura, ndërsa si i tillë ai është i vështirë për t'u vëzhguar dhe studiuar nga afër.

Meqë lidhja martesore ka qenë një nga vendimet dhe aktet më vitale për jetën e njeriut në të kaluarën, e që do të vazhdojë të mbetet kështu edhe në të ardhmen, s'është çudi pastaj pse Allahu i Lartmadhëruar ka vendosur kritere e kushte për këtë akt, të cilat në të vërtetë synojnë esencialisht vazhdueshmërinë dhe qëndrueshmërinë sa më afatgjate të aktit.

Formimi i familjes

I Dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sellem, ka thënë:

Shumë prej sfidave me të cilat sot ballafaqohen shoqëritë bashkëkohore në sfondin familjaro-shoqëror duket se nuk janë edhe aq të reja sa duken në shikim të parë. Fenomenet që rrezikojnë qelizën e parë të shoqërisë familjen, pothuajse një pjesë e tyre datojnë qysh nga kohët e hershme, mirëpo univerzaliteti i Sheriatit islam dhe gjithpërfshirshmëria e normave të tij kanë bërë që këto probleme në mos të evitohen në tërësi, por të reduktohen në masë tejet të madhe.

“O ju që keni besuar, keni frikë All-llahun me një frikë të denjë dhe mos vdisni, pos duke qenë muslimanë!” (Ali Imran: 102)

Martesa është themeli i familjes. Pa martesë nuk ka familje ndërsa pa familje nuk ka as bashkësi njerëzore.

Një nga pikat më kritike në edukimin e fëmijës është dhe edukimi fetar.

Dej-juthizmi si nocion identifikon mospasjen xhelozi të burrit ndaj bashkëshortes së vet, për diçka që, natyrshëm, duhet të xhelozojë.

Pyetje:

Zemra e fëmijëve është një perlë e pastër, ku asgjë nuk është e gdhendur në të.

Dr. Jusuf El-Kardavi

Sistemi shoqëror në Islam është i përkufizuar në atë mënyrë që ai të kuptohet si ruajtës i racës njerëzore nga shfarosja, një derë komunikimi mes vete, një ndihmë për pastërti e virtyt dhe një anije e sigurisë në det.